Środa, 18 czerwca

• 2 Kor 9, 6-11 • Ps 112 (111) • Mt 6, 1-6.16-18

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

W każdym czasie podejmujemy trud odnowy naszego życia. Wiemy, że każdy z nas jest grzesznikiem, każdy upada. Niedoskonałość naszego życia bierze się stąd, że jesteśmy niewierni Panu Bogu. Trzeba nam na nowo uznać tę prawdę. Chociaż mamy pełną świadomość swojej słabości i bolejemy nad nią, to jednak nadal Bóg nie rezygnuje z nas. Dzisiejsza Ewangelia w sposób szczególny otwiera przed nami drogę pokuty, zadośćuczynienia i powrotu do jedności z Bogiem i z bliźnimi, przede wszystkim z najbliższymi. Jeżeli z jakichś powodów utraciliśmy tę jedność, to starajmy się do niej powrócić przez szczery żal i wyznanie grzechów. Chcemy odnowić się najpierw w życiu modlitwy, by codziennie głębiej spotykać się z Tym, który tak nas umiłował, że Syna swego Jednorodzonego dał. Starajmy się także odnowić nasze podejście do postu i świadomie złożyć w Boże ręce wszystkie nasze wyrzeczenia. I wreszcie jałmużna, o której Jezus naucza mówiąc: „niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa (...). A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”. Jałmużna, to chrześcijańskie miłosierdzie, jest jedną z pięknych cech chrześcijańskiego życia. Podpowiedzią dla nas niech będą słowa proroka Joela: „Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana, waszego Boga” (Jl 2,12-13). Dlatego, że prawdziwa przemiana i nawrócenie dokonują się właśnie w sercu człowieka.

W.Cz.

ROZWAŻANIA NA ROK 2025 DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".